„Jak tata pokazał mi wszechświat”

Książka: „Jak tata pokazał mi wszechświat” wydawnictwa Zakamarki opowiada o wędrówce małego chłopca i jego taty w celu zobaczenia wszechświata. Chłopiec nie rozumie, że wszechświat jest pojęciem abstrakcyjnym, bo myśli, że to jest konkretne miejsce, do którego może dojść. Takie odmienne spostrzeganie i rozumienie rzeczywistości odzwierciedla różnice poznawcze (różnice w myśleniu, interpretowaniu etc.) między dorosłymi, a dziećmi w odbieraniu bodźców. W książce chłopiec dzięki zadawanym pytaniom poznaje świat, który tłumaczy mu jego tata. Książka pokazuje, że piękno można znaleźć we wszystkim co nas otacza, równocześnie dając do myślenia, że czasem warto się zatrzymać i dostrzec te małe rzeczy jak ślimaczek i kwiaty, albo te nieosiągalne jak gwiazdy. Dzięki podkreśleniu, że wszędzie dookoła możemy znaleźć coś inspirującego, pobudzamy w dziecku ciekawość i zachęcamy do używania wyobraźni by „widzieć coś więcej”. Warto podkreślić, że historia przedstawiona w książce uświadamia nam, że dziecku możemy podarować nie tylko zabawki, książki czy inne rzeczy materialne. W dziecku możemy rozwijać umiejętność dostrzegania piękna w naturze, w spokoju i ciszy, ale też w byciu razem z rodzicem. 

To właśnie ostatni element tej opowieści jest kluczowy – czas z rodzicem. W książce zwykła wędrówka ojca z dzieckiem została przedstawiona jako niezwykła wyprawa. Książka pokazuje wartość budowania relacji z dzieckiem, to jaką radość może sprawić samo spędzanie z dzieckiem czasu i poświęcanie mu uwagi. Nie musi odbywać się to w żaden wygórowany sposób, bo nawet zwykły spacer, może stać się niezapomnianą przygodą i pretekstem do rozmów, i tłumaczenia dziecku otaczającego świata. 

Książkę tę rekomendujemy jako pozycję do pracy terapeutycznej, jak i do czytania wraz z dzieckiem. Grafiki w niej zawarte są idealnym wsparciem czytanego tekstu, a także mogą stanowić punkt wyjścia do ćwiczenia narracji i zadawania pytań. Więcej o samej książce, jak i roli czasu rodzica z dzieckiem przeczytacie w artykule naszej Psychotki Darii: “O budowaniu relacji rodzic – dziecko. Zacznijmy od pokazania wszechświata”.