Ty też masz supermoc – wiesz o tym?

Przeczytanie artykułu zajmuje od 3 – 5 minut.

Malowanie, śpiewanie, tańczenie, rysowanie, granie na instrumencie, sport … – to chyba już “klasyczne” talenty, które przychodzą większości z nas do głowy. Tak samo doszukujemy się ich w naszych dzieciach, czy podopiecznych, bo przecież chcemy wspierać nasze dzieci w rozwijaniu swoich pasji. Ale co jeżeli dziecko nie potrafi ładnie rysować, tańczyć, śpiewać i za kopaniem w piłkę też nie przepada? Czy to znaczy, że ono nie ma talentu? O tym porozmawiamy dzisiaj, dzięki inspiracji zaczerpniętej z książki “Wielka Księga Supermocy” wydawnictwa Mamania. 

Talent, umiejętność, a może zdolność?

W języku codziennym zdarza nam się używać tych określeń wymiennie, tak jakby stanowiły one synonimy. Natomiast jak się okazuje – talent, zdolności i umiejętności, z perspektywy psychologii twórczości, są czymś innym.

Umiejętności są to skutecznie wykonywane zadania oraz radzenie sobie z rozwiązywaniem dylematów w konkretnej dziedzinie. Mogą być one umiejętnościami twardymi związanymi z konkretnym działaniem, np. nauka języka obcego potwierdzona certyfikatem oraz miękkimi – które dotyczą obszaru społecznego, jak umiejętność pracy w grupie. 

Zdolności są to pewne predyspozycje indywidualne, nasz wewnętrzny “magazyn” zasobów, które wpływają na to jakie wyniki osiągniemy w danej dziedzinie. Terminem szerszym, choć zbliżonym są uzdolnienia – które rozumiemy jako pewien specyficzny zestaw właściwości psychicznych, fizycznych naszego organizmu, który wpływa na osiągane przez nas rezultaty. To co odróżnia uzdolnienie od zdolności to rzeczywiste rezultaty, które widzimy w przypadku uzdolnień. Wielu badaczy uznaje zdolności i uzdolnienia za wrodzone.

Talent “budujemy” na naszej bazie – czyli zdolnościach i uzdolnieniach, przez co uznaje się talenty za “dziedziczne”. Natomiast może się okazać, że pewien talent nie mógł się ujawnić ze względu na warunki środowiskowe, np. dziecko które posiada talent grania na skrzypcach do tej pory nie miało takiej możliwości, aby to sprawdzić więc ten talent odkryło dopiero w dorosłości. Zatem talent rozumiany jest jako bardzo wysoki poziom zdolności – a co wiąże się z ponadprzeciętną łatwością do nabywania sprawności albo informacji w jakimś obszarze.

Talent u dziecka – czy to ważne?

Talenty, pasje, hobby u dziecka są ważne nie tylko ze względu na ich edukacyjny charakter, dzięki któremu dziecko może się czegoś nowego nauczyć. Rozwijanie zdolności dziecka będzie ważne z uwagi na proces kształtowania się samooceny, która w okresie dzieciństwa zmienia się. 

Początkowo samoocena dziecka w okresie przedszkolnym przyjmuje charakter echodialny – gdzie dziecko powtarza opinie innych znaczących ludzi o sobie i na tej podstawie kształtuje swój obraz siebie. Dlatego dziewczynka, które ciągle słyszy “Ale cudownie narysowałaś” zaczyna mówić o sobie jako osobie rysującej najśliczniej. Później na samoocenę dziecka mają wpływ porównania rówieśnicze, gdzie dziecko porównuje swoje wyniki do rezultatów innych dzieci. To właśnie w tym momencie istnieje niebezpieczeństwo wpadnięcia w pułapkę “braku talentu”, “byciu beznadziejnym” czy wycofywaniu się. Dlaczego tak się dzieje?

Hania rysuje, Tomek śpiewa, Kasia tańczy, a ja nie żadnego mam talentu!

Związane jest to z tym o czym wspomniałyśmy we wstępie – o pewnym magazynie talentów uznawanych przez nas społeczeństwo jako “najczęstsze”. W dziecka (i naszych) oczach zdolności takie jak tańczenie, śpiewanie, granie na instrumencie, rysowanie, uprawianie sportu są talentami, bo najczęściej o nich mówimy, czy widzimy osiągnięcia znanych osób w tych dziedzinach. Ale to jest to pewne uproszczenie – bo tych talentów, czy jak to zostało nazwane Supermocy jest dużo więcej. I na tym się teraz skupimy!

Ty też masz supermoc – wiesz o tym?

W książce “Wielka Księga Supermocy” wydawnictwa Mamania mamy możliwość przekonać się, jak wiele talentów czy supermocy możemy w sobie odkryć i rozwijać. W książce tej poznajemy różne dzieci – Mateo, Elena i wiele innych opowiadają nam o swoich supermocach i tym, w jaki sposób z nich korzystają.

Ogromnym atutem tej książki jest ukazanie “zwyczajnych” zdolności jak: opowiadanie historyjek, cierpliwość, kreatywność czy słuchanie, jako zdolności “niezwyczajnych” będących naszymi supermocami! Takie przedstawienie tych supermocy obok popularnych talentów jak granie na skrzypcach czy rysowanie, sprzyja dowartościowaniu innych zdolności, a także ukazaniu dziecku, że ono także może mieć swoją supermoc. 

Praca z grafikami książki

W książce znajdziemy także przepiękne grafiki, które oprócz walorów estetycznych, mają inne zalety. Grafiki te możemy wykorzystać do pracy nad tworzeniem narracji dziecka oraz ćwiczeniem spostrzegawczości. Zamiast czytać o supermocy bohatera, możemy poprosić dziecko aby opowiedziało nam o tym co się dzieje na obrazku i na tej podstawie razem możemy poszukiwać supermocy. Natomiast dla młodszych dzieci możemy te grafiki wykorzystać do zabawy w wyszukiwanie konkretnych elementów na rysunku – co z perspektywy psychologii poznawczej będzie sprzyjało ćwiczeniu naszej uwagi dzięki regularnym ćwiczeniom przeszukiwania pola percepcyjnego. 

Warto także wspomnieć o rekomendacji książki przez Polskie Towarzystwo Biblioterapeutyczne, co dla nas stanowi ważną informację, co do potencjału terapeutycznego książki. 

Pamiętajmy zatem, że nasze zdolności i talenty to tylko jedna z charakterystyk, która opisuje nas i nasze dzieci. Owszem są one ważne dla naszej samooceny – ale pamiętajmy, aby nie determinowały jej w całości. No i najważniejsze – każdy z nas ma swoją supermoc, tylko może na to tak do tej pory nie patrzyliśmy, albo jeszcze jej nie odkryliśmy. Dlatego bardzo polecamy książkę “Wielka Księga Supermocy”, która może pomoże uwierzyć, że Ty też masz supermoc – wiesz o tym?